De Kilometervreter

Nijmeegse Studenten Wielervereniging Mercurius

De Kilometervreter

Elk jaar eindigt het wielerseizoen met de welbekende Kilometervreter. Zo ook dit jaar, maar wel met een twist. Naast de snelle lichte race fietsen reden er dit jaar ook een ander soort fiets mee. Het was namelijk de eerste Dikke Banden Kilometervreter editie, waar je dus alleen aan mocht meedoen als je een fiets hebt met dikke banden, vering en vooral extra gewicht, soms ook wel bekend als: een mountainbike.
Dat dit de eerste editie was zorgde natuurlijk voor extra spanning onder de mountainbikers want 1 KM-sprinten klinkt voor veel wielrenners als een makkelijke opgave, maar wanneer je met 2.4 inch banden gaat fietsen is het andere koek.

Wederom is er hard gestreden en niet alleen bij de mountainbikers, maar zoals altijd: vrouwen gaan voor.
Het begon al gelijk spannend bij de vrouwen met een strijd voor de 3de plaats. Op de eerste plaats kwam Karlijn van Weele met een tijd van 1.28. Vervolgens kwam op de tweede plaats Juliska van Doren met een tijd van 1.30. En het was spannend, want een seconde langzamer en het was anders geweest. Op de 3de plaats hebben we namelijk Fleur Kuijpers en Marjet Groen met beide een tijd van 1.31! Vervolgens komt Anna de Wit op de vierde plaats met een 1.35 en eindigt Maudy Ruiter de tijden met een 1.41.

Er zijn dit jaar ook veel nieuwelingen die onderling hard strijden voor herkenning en erkenning van de rest. Bij de vrouwen werd al hard gestreden, maar dit was niks vergelijk bij deze nieuwe krachten van Mercurius:

1ste plaats wordt gedeeld door niet een, niet twee maar drie mensen: Christiaan Wierenga; Arjan Malda; Kris Atema; Ze hadden alle drie een tijd van 1.28.
Hierna kregen Fleur Kuijpers en Marjet Groen een 2de plaats met hun tijd van 1.31 en eindigde het met Maudy Ruiter 1.41 en Chris Wennekendonk 1.47.

Voordat we naar de echte sprinters van Mercurius gaan, kijken we naar de tijden van de Dikke Banden klassement. Hier staat Robbin Zwaan bovenaan met een stuitende tijd van 1.27!! en dan niet op zijn racebeest maar op mountainbike waar de ketting er ook niet denderend veel zin in had om er op te blijven liggen. Hierna zakte het tempo aanzienlijk in met mijn eigen (Robin Hoeken) tijd van 1.40. Nu kan ik gelukkig als excuus gebruiken dat mijn banden misschien nog wel het meest belachelijk waren voor een sprint en zelfs mijn vering niet te locken is. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de bandenspanning, want er ging wel geteld 2 hele bar in. Strijden was het wel, want Anna Verlaek zat me op de hielen met een tijd van 1.41! Els Ribbers en Karlijn Snoeijs eindigen de tijden voor deze editie van de Dikke Banden Vreter met 1.44 en 1.51.

Als laatst komt het mannen klassement waar er dit jaar 17 aan meededen:
De eerste plaats is veroverd door Remi van Oosterhout met een weerzinwekkende tijd van 1.15.
Vervolgens waren Jasper hof en Luc Vraets 2de en 3de met ene tijd van 1.18 en 1.19.
Hierna kwamen de volgend mensen binnen:
4. Willem Boumans: 1.20
5. Matteo Stainer: 1.21
6. Hidde Merton: 1.22
7. Thomas van Ee: 1.22
8. Ruben Meijerink: 1.23
9. Job Wevers: 1.24
10. Pelle Hoek: 1.25
11. Niek Riemens: 1.27
12. Robbin Zwaan: 1.27, MTB
13. Christiaan Wierenga: 1.28
14. Arjan Malda: 1.28
15. Kris Atema: 1.28
16. Victor Zinsmeister: 1.32
17. Chris Wennekendonk: 1.47

En zo kwam ook deze editie van de Kilometervreter tot een spannend, maar mooi eind. De verzuurde benen waren zeker te voelen tijdens het bowlen, wat ik (Robin Hoeken) als de reden geef waarom ik niet won binnen mijn groep.

Gefeliciteerd aan allen die de prijzen zijn ingereden en het was een mooie opkomst, zelfs voor een eerste editie van de dikke banden variant.

Geef een reactie